Van 10-12 september werd er in Aberporth, Wales een Treffen door de VRCC UK gehouden, waar Gerard & Jenneke, Ronny & Jose, Stef, Beer & Cynthia en Martien aan hebben deelgenomen.
Op donderdag werd er ingecheckt en het was natuurlijk een hartelijk weerzien met de overige, in totaal 68 deelnemers. Ook Thomas en Barbara (D) en Bjørn Overlund (No) waren van de partij.  De Engelsen hadden in Hotel Pennralt gezorgd dat het ons aan niets ontbrak en de VRCC was de enige gast. Het weer was gedurende het hele Treffen uitzonderlijk goed voor de tijd van het jaar, 25 graden en zonneschijn. Op vrijdag togen we dan ook al vroeg op weg voor een 150 mijl lange tocht door het schilderachtige landschap van Wales, kleine boerderijtjes en dorpjes zoals Llanybydder, bekend om zijn paardenveilingen. We reden verder door de heuvels naar de Dolaucothi goudmijnen, daterend uit de Romeinse tijd naar Ystrad Fin, waar Twm Shon Cati, een soort ‘Robin Hood’ uit Wales zich placht te verbergen. Er werd een tussenstop gemaakt bij de stuwdam in Llyn Brianne. Bij laagwaterstand zijn nog resten van enige woonhuizen te zien. Iemand had er bij wijze van grap een bord “Te koop’ neergezet. Verder ging het over ‘Old Drovers path’ naar Abergwesyn, een van de mooiste wegen in Wales. We hebben een lunch gehad in Llanafan-Fawr, waar volgens overleveringen seriemoorden, wonderen en hekserij hebben plaatsgevonden. Na een gezellige maaltijd ging het door naar de ‘Elan Valley’, die voor altijd in het geheugen gegrift blijft, zo mooi. Hier werden de Valhalla Voyage bekers door Stef overgedragen aan Bobbievalk. Bij Pontrhydfendigaid zagen we een ruïne van de Cisterciënzer abdij ‘Strata Florida’ uit 1164, betrokken bij talloze oorlogen tussen Wales en Engeland. Na deze lange, maar super mooie tocht werd het een gezellige avond in het hotel met vele oude en nieuwe vrienden. Als smaakmaker had BV iedereen foto’s laten opsturen tussen de 5 en 10 jaar oud en we kregen twee dagen de tijd om te raden wie erop stond.
Op zaterdag werd er een tocht gereden langs de kust van de Ierse Zee, waar in 1797 bij Carreg Wastad de laatste, overigens mislukte  invasie van Engeland plaatsvond door de Fransen. Er werd een pitstop gemaakt in Porthgain, bekend om zijn granietmijn. Daar voegden een aantal Ieren, waaronder Collin zich bij het gezelschap. Zij kwamen net terug van het continent en zouden het Treffen verder bijwonen. Na de rustpauze ging het verder naar de stad St Davis met zijn kathedraal en bisschopspaleis uit de 12e eeuw. De lunch werd genuttigd in de Tavern Sinc in Rosebush, een antiek spoorweghotelletje uit 1876. Nadat we in de ‘Preselly Range’ Mynachlog-Ddu hadden bezocht, waar de kleine stenen van Stonehenge vandaan zijn gehaald en door Cardigan zijn gereden met zijn kasteel dat destijds regelmatig in handen van de Vikings en Welshmen viel, kwamen we weer in het hotel aan.
Nu dat de Ieren erbij waren, was het gezelschap compleet en barstte er ’s avonds weer een typisch Engelse avond los. Iedereen had voor het diner een pruik opgezet, wat natuurlijk voor veel hilariteit en mooie plaatjes zorgde. Buiten was er een defilé met drie bikers in adamskostuum, die de stemming nog verder verhoogden. De uitreiking van de fotowinnaars en beste pruik werd op een bijzonder komische manier aan elkaar gepraat. Omdat de NL/BE delegatie stiekem een fotootje hadden genomen van de antwoorden, haalden zij de meeste punten en sleepten daardoor de hoofdprijs, een fles whisky in de wacht. De uitreikingceremonie werd aangenaam onderbroken door Gerard en Stef, die verkleed als omaatjes een hilarische striptease act ten tonele gaven. Het gezelschap mocht verder over de pruiken stemmen van de lelijkste vent en meest sexy vrouw. Onnodig te vertellen dat het daarna onder muzikale begeleiding van diskjockey BV, dans, pruiken en de nodige biertjes een super avond is geworden. Op zondag werd er afscheid genomen en keerde iedereen huiswaarts.
Het Treffen is een geweldige belevenis geweest, gekenmerkt door mooi weer, prachtige ritten met de nodige bezienswaardigheden en ouderwets gezellige ‘Engelse’avonden, naadloos aan elkaar georganiseerd door BV en zijn kompanen. Op de terugweg heeft zich een incident voorgedaan waarbij Gerard een klapband kreeg en langs de vangrail van de snelweg van Calais is geschoven. Gelukkig wist hij zijn motor overeind te houden en is er zonder kleerscheuren met lichte schade vanaf gekomen.
Beer # 7609

In navolging van ‘Thors Hammer’ in 2005 in Europa, werd dit jaar een Valhalla Voyage georganiseerd in de US/EU. http://valkyrieriders.com/Valhalla/default.htm  en http://valhalla.valkyrieriders.eu/ Het doel was tweeledig. Op de eerste plaats moesten twee door Dag Verpeide geleverde bierpullen met Viking handvaten worden doorgegeven door Europa.
Verder was dit een mooie aanleiding voor verschillende Chapters om elkaar beter te leren kennen.
Op 30 augustus werden de bekers, vlag en boek officieel overhandigd door de Duitsers aan de NE/BE Valkriders. In een mailtje van Rika werd de tocht van onze Duitse vrienden als volgt beschreven:

‘Het was echt een van die „goeie dagen“ en zoals Harmut al schreef:“ wat toch twee bierkruiken alles teweeg kunnen brengen“. We hadden ons bij de autobahn-pleisterplaats Geismuehle met 7 motoren en 9 mensen verzameld om van daaruit de reis richting onze buren in Nederland te beginnen. Onderweg werden Ralf en Petra opgepikt op de B9 en daarna werd ontbeten bij Ralf/Rika.  Kuni was nog niet goed en wel begonnen met koffie en broodjes toen de vrienden van VRCC-Westfalen ook binnen kwamen rollen. Dus zo langzaam maar zeker vulde het huis zich met bikers. Na het ontbijt togen we met 19 motoren en 24 VRCC-vrienden op weg om de bierkruiken naar Nederland te brengen. In het navigatiesysteem hadden we ingegeven: „Geen autobahnen, optimale route, mooi weer“ en dat functioneerde goed. We zijn op het nippertje aan 2 dikke zwarte wolken voorbij gereden, maar alles en iedereen bleef droog. Met veel lawaai kwamen we daarna precies op tijd om 11:30 uur aan. Nou ja, toegeven, er waren een paar toeters en sirenes bij om de feestvreugde te verhogen. Nadat iedereen bij Bikers Best zich had gesterkt met  koffie en kleine snacks, begon de foto sessie voor de deur. De Valhalla mugs en banner werden officieel aan NE/BE overhandigd en daarna ging de hele groep met 42 machines en 51 personen richting dijken langs de Waal, de Maas en de Rijn.  Mocht het gebeuren dat de noord- en zuidpolen afnemen, dan hopen we dat de dijken in Nederland oprecht blijven. Na ongeveer 90 km hadden we dan het einde van de tour bereikt. Na een vriendschappelijk afscheid en in de hoop op verdere events, zijn we dan gemoedelijk via de binnenwegen weer terug gereden in richting Heimat! Nogmaals iedereen van harte bedankt voor de goede organisatie en het buitengewoon prettig biken met elkaar’.
Henny en Janni hadden voor deze gelegenheid een mooie tocht langs de rivierdijken gepland, inclusief een oversteekje met de pontveer en een lunch aan het water. Zij werden hierbij danig gehinderd door het feit dat verschillende gemeentes hadden besloten hun wegen voor het verkeer af te sluiten wegens een fiets evenement. Alles is uiteindelijk toch goed terechtgekomen en 41 motoren en 50 bikers hebben van een mooie trip kunnen genieten toen we de Duitsers tot Zevenaar op weg naar huis brachten.  Rijk had twee vrienden met hun motor meegenomen en ook Co en Marian hoorden bij Bikers Best van deze rit en waren natuurlijk van de partij. Hanne was net terug van de Oekraïne met zijn Valk en Gerard en Jenneke , Beer, Eric en Stef waren vanaf het zuiden van de partij. Yvonne kwam de voorafgaande nacht terug uit Duitsland en besloot wijselijk maar niet mee te rijden. Na een gezellig afscheidsdrankje in Zevenaar, kwam de dag ten einde en keerde iedereen met de herinnering aan een mooie- en geslaagde  dag huiswaarts. We hebben deze dag veel te danken gehad aan de ervaring, bereidwilligheid en inzet van Henny en Janni. Zij hebben ons niet alleen een mooie tocht bezorgd, maar een heel goede sfeer- en gezamenlijke rit met onze Duitse buren bezorgd. En daar gaat het toch om, nietwaar. Echt super.

Op vrijdag 4 september werd door Hanne met de bekers een tocht van Veenendaal naar Kinderdijk gereden. De route voerde ons door het randje van het Nationale park Veluwe Zoom, langs de Utrechtse Heuvelrug met onderweg een verzorging van de inwendige mens en dan via de diverse dijken en Zuid Hollandse dorpjes naar het einde van de tocht bij de molens in Kinderdijk. Hanne zag kans om daarbij geen enkele drukke- en/of snelweg te gebruiken. Dankzij het mooie weer hielden we een behoorlijk tempo en is het een prachtige trip geworden met Henny & Janni, Co & Marian, Rijk Jeroen en Beer. Op Kinderdijk aangekomen hebben we natuurlijk een aantal mooie plaatjes van de molens geschoten met de bekers  en deelnemers. Alweer een geweldige tocht. Bedankt, Hanne.
Op zaterdag 5 september reed Beer van Volendam naar Wijk bij Duurstede met de bekers. In Volendam hebben we wat oer-Hollandse foto´s laten nemen met de bekers. Het was er kermis en dus een drukte en gezelligheid van jewelste. Helaas konden we niet al te lang van de pret aldaar genieten want er werd langs de dijken van het IJ en de Utrechtse heuvelrug naar Wijk bij Duurstede gereden. Onderweg hebben we een lekker kopje koffie genomen op aanraden van Yvonne. De tocht voerde immers pal langs haar woonhuis. ´Dorik´, vroeger de strategisch gelegen hoofdstad van de Friezen aan een  riviersplitsing van de Rijn, is de meest door de Vikingen geplunderde stad in huidig Nederland. In de 13e eeuw werd daar een kasteel gebouwd, waarvan de Donjon nog overeind staat. Daar werden natuurlijk nog enkele mooie foto´s met de ´Viking´bekers genomen. De bekers werden toen via Hanne aan Stef gegeven.
Op maandag 7 september heeft Stef de bekers in België laten rondgaan. Eerst zijn we bij ABInbev (Stella,Juppiler) in Leuven langs geweest. Daarna bij manneke pis in Brussel waar we zeker niet alleen waren. En dan hebben we nog enkele mooie foto’s gemaakt bij het Atomium. Om de inwendige mens te verzorgen werden de bekers met friet gevuld. Bedankt, Stef dat je het mooie België op de VRCC kaart hebt gezet. Op donderdag 10 september bracht Stef de bekers naar Aberporth in Wales, waar de ‘Meeting of Friends’ werd gehouden’. Op een van de mooiste plekjes in Wales, de Elan Valley, werden de bekers vervolgens aan de VRCC UK overgedragen.
Dankzij de Valhalla Voyage hebben we een aantal leuke tochten gehad en zowel de Duitse als Engelse Chapters beter leren kennen. De (Viking) weergoden hebben voor telkens prachtige dagen en zonneschijn gezorgd. Ik wil iedereen, die aan dit evenement heeft deelgenomen dan ook feliciteren met een mooi resultaat en bedanken voor hun inzet.
Beer # 7609