Maand: juni 2011

Van 3 t/m 5 juni heeft in het Zweedse Lund de Europese versie van Inzane plaatsgevonden. In een prachtige omgeving en een dito hotel verzamelden zich zo’n 170 motoren en hun berijders en een 70 tal duopassagiers voor deze jaarlijkse happening.
Eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling om naar Lund te rijden, want ja het was zo’n end weg, het zou wel weer rotweer worden in Zweden en het was immers zo druk op het werk. Een email van Bobbievalk uit Engeland bracht daar verandering in. Hij vroeg om iets te komen drinken in Antwerpen, want daar woonde ik immers toch vlakbij? Een paar e-mails later was overeengekomen dat hij bij ons zou slapen, dat we met een aantal bekenden van de VRCC-gang een BBQ zouden houden en dat en dat we daarna op maandag gezamenlijk naar Lund zouden afreizen.
De BBQ was heel gezellig met Beer en Cynthia en Janni en Henny aanwezig. Jenneke en Gerard en Stef konden er helaas niet bij zijn omdat ze inmiddels naar de States waren vertrokken (hoe zou het hen vergaan?).
Op maandag 30/5 zijn Bob en ik vertrokken richting Lund. Natuurlijk niet over de snelwegen, daar is immers niets aan. Het eerste stuk hebben we de Lingeroute gevolgd en zijn we uiteindelijk in Oosterbeek aangekomen. In het voormalige Hotel Hartenstein is het Airbornemuseum gevestigd, waar op ingetogen- en integere wijze het verhaal van operatie ‘Market Garden’ wordt weergegeven. De wijze waarop dat wordt gedaan geeft de sfeer en de omstandigheden goed weer en zorgde bij ons beiden voor het gevoel dat de expositie iets met ons deed. Een groter compliment kan je een museum niet geven volgens mij.
Na deze stop zijn we verder gereden naar Munster bij Hamburg, waar we een overnachting hadden geboekt. Na een goede nachtrust en een dito ontbijt, zijn we naar het Pantsermuseum in die plaats gegaan. Een tentoonstelling over alle pantservoertuigen die in gebruik zijn of zijn geweest bij de Duitse Wehrmacht. Een nette klinische tentoonstelling die niet hetzelfde gevoel als Oosterbeek bij ons kon oproepen. Op weg naar Munster had ik een bordje gezien over de tentoonstellingen ter nagedachtenis aan het nazi vernietigingskamp Bergen-Belsen. Na kort overleg hebben we besloten daar een bezoek te brengen. Wat een enorme indruk heeft dat op ons beiden gemaakt. De omvang en intensiteit die van die plaats uitging was ongekend. Er is een grote tentoonstelling gemaakt met foto’s, video’s en gebruiksvoorwerpen, die allen een goede indruk gaven van wat er zich moet hebben afgespeeld. Toen we weer buiten stonden merkte ik op dat ik geen enkele foto had gemaakt binnen……… het had niet goed gevoeld die te maken.
Hierop zijn we binnendoor naar Neustadt in Holstein gereden, een plaatsje aan de Oostzee. Daar hadden we een volgende stop gepland en geboekt en werden we opgewacht door Mike een vriend van Bob, die in Hamburg had gewerkt. Mike was zelf eigenaar van enkele F6’s geweest, waaronder een Interstate, maar had ze allen weer verkocht. Nu hij de mijne weer zag en er even op had gezeten, had hij zware spijt van die beslissingen. Met Mike achterop de Goldwing hebben we op woensdag een ride-out in Holstein gedaan. Een prachtige route langs de kust en de meren van Holstein bij een temperatuur van zo’n 26 graden…….heel vervelend allemaal!
Op donderdagochtend hebben we afscheid genomen van Mike en zijn we gestart met het laatste deel naar Lund. Via de Ferry vanaf Puttgarden naar Brondby en daarna nog zo’n 175 kilometer over de snelweg naar Lund. Hierbij zijn we via de tunnel en brug onder en over de Sont gereden, een mooi staaltje van weg en waterbouwkunde.
Omstreeks 15:00 uur arriveerden we in Lund, waar al een aantal Inzanegangers ons opwachtten. Nadat Bob had ingecheckt wilde ik een kampeerplaats gaan zoeken, want het hotel was al maanden volgeboekt. Daar bleek echter weer de spirit van de Valkyrierijders,  want zowel Bob als zijn roommate Claudio boden aan dat ik wel in hun hotelkamer kon slapen. Waarschijnlijk ben ik deze dagen de enige kampeerder geweest die in een 4 sterrenhotel zijn luchtbed en slaapzak heeft gebruikt. ’s Avonds werden we officieel welkom geheten door Arne Rosenquist van de Zweedse VRCC, die met een F6 het toneel op kwam rijden. Hij gaf uitleg over het programma en enkele regels. Daarna kon het feest beginnen en dat deed het dan ook………… bijna. Onder de tonen van een wat matige artiest bleek al snel dat de prijzen van bier en alcohol ‘ietsjes’ hoger waren dan elders, € 7,50 voor een biertje of een glas wijn deed wel enkele wenkbrauwen fronsen.
De volgende dag op vrijdag stonden een aantal bezoeken aan historische plaatsen gepland. De eerste was een Vikingdorp, waar mannen gekleed als Viking uitleg gaven over hun veroveringen in Europa. Een ervan vertelde over de veroveringen in Engeland en Schotland en het platbranden van dorpen daar. Ook vertelde hij dat ze Nederland nooit hadden platgebrand omdat het bier daar zo goed smaakte. Bij het afscheid dreigde/beloofde hij Engeland weer te zullen gaan veroveren ……. En het deze keer niet meer terug te geven. Het Kanaal was er immers niet voor niets tussen gegraven.
Daarna was het de beurt aan de Zweedse versie van Stonehenge, een stenencirkel waarvan de betekenis niet duidelijk is. Ze zijn geplaatst in de vorm van een boot, maar het hoe en waarom blijft tot op de dag van vandaag nog onduidelijk. Na een versnapering in het nabij gelegen dorp verder naar Glimmingehus, een soort van kasteel, dat verder eigenlijk niet zoveel voorstelde en daarna terug naar het hotel. Op de parkeerplaats bleek dat iedereen de prijzen niet vergeten was en maatregelen had genomen. Overal op de parkeerplaats zaten Valkyrierijders bij elkaar hun bij de supermarkten gekochte bier te drinken en gezellig te zijn. Het bleef er nog lang onrustig (op een leuke manier).
Zaterdag was de dag van de gezamenlijk ride-out. Een machtig gezicht alle motoren bij elkaar te zien, behalve voor Robert uit Hengelo (Stuccie) dan, omdat die op de eerste kruising al met pech kwam te staan. Waarschijnlijk als gevolg van een haperend alarmsysteem wilde de motor niet meer verder en ja…. daar sta je dan. Na enkele rigoureuze noodreparaties startte zijn F6 in ieder geval weer wel, maar deden de richtingaanwijzers het niet. Met de wetenschap dat Stuccie met Anthony naar de Noordkaap wilde doorrijden, een vervelend probleem. Ondanks dat enkele Valkeniers hebben geprobeerd om het probleem om te lossen, lukte dat niet. Beiden zijn uiteindelijk op weg gegaan en hadden al een afspraak gemaakt bij een motorzaak langs de route, om daar een reparatie uit te laten voeren.
Voor we het wisten was het alweer zondag, de dag van het afscheid. Dat klinkt wat dramatisch natuurlijk, maar voor velen is het gewoon inladen, opstappen en gas geven geblazen. Bob en ik hebben wat meer handen geschud van oude en nieuwe vrienden en zijn vervolgens ook op weg gegaan voor zo’n 895 kilometer terugreis. Over de snelweg moest dat toch te doen zijn. Het was echter circa 30 graden en er stonden heeeeeel veel files. De Duitse automobilisten zijn kennelijk niet gewend dat motorrijders tussendoor rijden, want echt aan de kant gaan was er niet bij. Bob had een overnachting in Osnabruck geboekt, maar ik moest vanwege huiselijke verplichtingen door. Vlak nadat we afscheid hadden genomen barstte een enorme plensbui los, waardoor de weg niet meer zichtbaar was. Daarom ben ik maar even gestopt onder een viaduct om mijn regenpak aan te trekken en kon ik voorzichtig weer verder. Natuurlijk werd het kort daarop droog en scheen de zon weer: veel te warm voor een regenpak, dus maar weer uitgetrokken. Natuurlijk begon het kort daarop weer te regenen en moest het pak weer aan. Toen het daarna weer stopte en warm werd heb ik het pak maar gewoon aangehouden.
Ongeveer 13 uur na vertrek was ik weer thuis, moe, gebroken maar een enorme ervaring rijker. De data voor Inzane 2012 in Tsjechie zijn reeds geboekt……………. de Tsjechen hebben ons beloofd dat het bier daar veel goedkoper is!

Chasseveld