Vandaag is het zover; de door mij reeds lang aangekondigde kennismakingsrit. Ik ben op 5 december 2018 lid geworden van de VRCC (achteraf gezien een heel leuk sinterklaas cadeau!) en ik bedacht dat zo’n rit wel leuk zou zijn om andere leden te leren kennen. En zo gezegd, zo gedaan.
Vanmorgen zijn Marlies en ik ruim op tijd opgestaan om de voorbereidingen voor de ontvangst van de deelnemers op orde te krijgen. Als ik naar buiten kijk zie ik vooral grijze lucht met wat lichte neerslag, jammer, denk ik dan, maar het kan zomaar weer veranderen. In onze loods hebben wij een gastenverblijf waarin wij alles klaarzetten. Koffie, kopjes/bekers, thee, melk en suiker, niet te vergeten natuurlijk de Limburgse vlaai. Tenslotte wonen we in Limburg, al is het op een steenworp afstand van de Brabantse grens!
Aan de weg heb ik een bord neergezet met duidelijk VRCC erop (men wil ons huis nogal eens enthousiast voorbij rijden!) Dat gaat vandaag dus niet gebeuren! De poort van ons erf staat wagenwijd open en tegen 09.30u rijdt Stefan als eerste onze oprit op. Snel gevolgd door een heleboel meer! Indrukwekkend om zoveel Valkyries bij elkaar te zien. Er wordt flink handen geschud en geknuffeld, het is mij meteen duidelijk dat deze mensen elkaar goed kennen! De sfeer zit er meteen al goed in! We worden aan iedereen voorgesteld, Marlies en ik krijgen in een korte tijd heel veel namen te verwerken. De opkomst vond ik verrassend hoog. Ik tel in de gauwigheid 15 mensen. Ik ga opnoemen wie er allemaal waren; Stefan, Gerard, Jenneke, Sien, Hans, Jacques, Annita, Hugo, Duco, Arend Jan, Ludo, Anthony, Pascal, Hans en Wouter en wijzelf, Marlies en Sander. Mocht ik iemand vergeten zijn te noemen, dan spijt mij dat oprecht!
Na een welkomspraatje van mij en wat technische informatie van Stefan maken we een groepsfoto, om voor altijd dit bijzondere moment vast te leggen. We besluiten één foto aan Beer te sturen omdat hij er vandaag niet bij kon zijn. Van te voren had ik contact met Beer gehad en hij vroeg mij een verslag te maken en wat foto’s te maken. Beer zal dit later gaan verwerken. Bij deze dus!
Inmiddels is het rond 10u en we gaan beginnen aan onze tocht. Het is nu ook droog geworden. Ik rijd voorop en Stefan is hekkensluiter. Heel fijn om even te vernoemen is dat iedereen zijn/haar motor had afgetankt! TOP!!
De rit leidt ons via de N279 richting Roermond. Al snel slaan we linksaf en rijden via rustige binnendoorweggetjes naar Roggel, Heythuysen via Horn naar Roermond, langs de voormalige Ernst Casimir kazerne, waar ik vroeger nog gediend heb. Nu is het onderhand een Duitse enclave geworden! Vaak wordt deze outlet door honderden Duitsers bezocht voor de koopjes op zondag. Vandaag echter niet, het is rustig in Roermond. We rijden achterlangs naar Melick, St Odillienberg en Posterholt om hier de N274 op te rijden. Vroeger was dit een transitoweg, hetgeen betekende dat je een stuk door Duitsland reed, zonder dat je de weg af kon. Nu is dat allemaal veranderd en liggen er meerdere rotondes in de weg en kun je Duitse plaatsen binnenrijden. Wij volgen de weg en passeren Mariahoop, Echterbosch en Koningsbosch tot in Brunssum. Hier passeren we een militaire basis en rijden we via enkele industriegebieden in Kerkrade naar de N281 om in het hoogst gelegen dorpje van Nederland aan te komen. Vijlen. Via smalle binnendoorweggetjes rijden we de bossen van Vijlen in waar we bij Boscafe Het Hijgend Hert stoppen voor de lunch. Helaas is de parking erg vol zodat we moeten improviseren met parkeren. Dat is even een gedoe. Ook binnen is het erg druk zodat we de groep moeten opsplitsen. Het eten was weer wel lekker en dat maakte het een en ander weer goed. Ook het uitzicht hier is erg onnederlands (?!) mooi. De tocht gaat verder na de lunch en brengt ons langs hele smalle, bochtige wegen naar het buitenland. Bij Kuttingen (echt waar) verlaten wij Nederland en rijden we België binnen. In de loop van de middag haken meerdere mensen af die richting huis gaan. Ook hier weer heuvelachtig gebied met mooie uitzichten en heuse haarspeltbochten(!) We blijven echter langs de grens rijden en komen bij Slenaken Nederland weer binnen. Slingerend door Zuid Limburg passeren we dorpen als Eperheide, Epen, Schweiberg, Mechelen en Partij. Hier slaan we links af en rijden we de Gulperberg op om bij restaurant Panorama de koffiestop te maken. In Gulpen gaan we nog even tanken. Verder gaat het weer via Margraten, Sibbe en Valkenburg. Nu gaat het weer noordwaarts richting huis en bij Geleen gaan we de A2 op richting Weert. Onderweg haken nog enkele af om richting huis te gaan. Bij Grathem gaan we de snelweg af en rijden binnendoor naar café de Stoep in Meijel, waar we na een consumptie afscheid nemen van elkaar.
Marlies en ik bedanken iedereen voor de hartelijke, enthousiaste ontvangst binnen de VRCC. Graag tot een volgende keer!!
Met vriendelijke groeten, Marlies en Sander.