Sanders Herfstrit

Op deze, enigszins druilerige 20 oktober 2019 hadden Marlies en Sander de koffie en diverse vlaaien al op tafel staan toen ik arriveerde. Ik werd van harte welkom geheten en even later kwamen Ludo, Hans en Meks ook aan. Hans en Ludo waren samen twee weken geleden in een politie fuik gereden en bij de statische geluidsmeting werd er 4- en 5 dB te veel gemeten. Kinderachtig natuurlijk, voor deze geringe overschrijding temeer als je bedenkt dat veel lichtere HD’s zo’n 20dB meer mogen produceren. Volgens de huidige wet mogen motorfietsen, quote: ”in de nabijheid van de uitmonding van het uitlaatsysteem geen hoger geluidsniveau produceren dan de waarde die voor het voertuig is vermeld in het kentekenregister, vermeerderd met 2 dB(A)”, unquote. Enfin, Hans had er meteen langere dempingspijpjes in gemonteerd en ze konden allebei een week later al terecht bij de RDW. Dus ‘Loud Pipes Saves Lifes‘ wordt door Hermandad niet gewaardeerd en is tegenwoordig niet meer alleen een overtreding, maar een strafbaar feit. Hans had ook sinds kort iets nieuws, althans voor mij. Hij had zowel voor- als achter een camcorder ter grootte van een viltstift gemonteerd die automatisch aanging als het contact werd aangezet. De control box had hij onder het zadel zitten. We hebben later de beelden gezien en deze waren verassend goed van kwaliteit. Als je hem de volgende keer ziet, moet je het maar eens aan hem vragen. Na de smakelijke koffie en vlaai vertrokken we enroute. Meijel is prachtig gelegen, grenzend aan het natuurgebied ‘Grote Peel’. We reden over verharde boerenweggetjes richting Leudal, begroeid met grotendeels natuurlijk bos waarin ook de hazelaar, berk en wilg voorkomen. Extra mooi om in de herfst te zien. Na een uur kwamen we in Horn aan bij het museum Terug in de Tijd. Een heel leuk museum opgezet door een enthousiaste familie die ook de naastgelegen herberg uitbaat. Nadat we in de herberg koffie hadden gedronken, gingen we het museum binnen. In een grote loods stonden twee verdiepingen tjokvol met nostalgie. Nadat we een paar goede nummers op de Jukebox hadden geselecteerd, raakten we al snel in een geanimeerd gesprek met de eigenaar.

Het is echt een heel leuk museum en je ziet er allerhande dingen van de jaren vijftig en ouder, zoals oude huiskamers, winkels, drogisterijen, speelgoed van vroeger, tandartspraktijk, melkflessen van de Sierkan, een klaslokaal, een apotheek met medicijnen uit de oude doos, auto’s en nog veel meer uit grootmoeders tijd die jeugdherinneringen oproepen. Je kon het zo gek niet bedenken of het stond er. In de bioscoopzaal uit die tijd hebben we naar een optreden van Cliff Richard gekeken. In de herberg hebben we daarna een boerenomelet of spekpannenkoek genomen en daarna namen we afscheid van Meks, die andere verplichtingen had. We reden verder aan weerszijden van de Belgische grens over kleine grenswegen door het bosrijke gebied en uiteindelijk door de mooie omgeving zuid van Weert op deze 120 km lange route. Bij Sander en Marlies thuis hebben we de rest van de vlaai opgegeten, LOL. Ik wil Sander en Marlies hartelijk danken voor dit goede initiatief, het gastvrije onthaal en de mooie tocht. We hebben van deze dag genoten. Jullie zijn echte kanjers!

Beer # 7609

Klik op foto