Maand: september 2024

Visje happen

Visje happen in Lauwersoog

Met dank aan de reactie van John, die in deze tekst is opgenomen.

Op 1 september hebben we een visje kunnen happen bij Ivo en Cella waar we een heerlijke Valkyrieclub dag hebben gehad. Ik was de voorafgaande avond gearriveerd en het was er, zoals altijd erg gezellig en we gingen na middernacht naar bed. Zoals we weten staat bij huize Lepes gastvrijheid met hoofdletters geschreven.
Ik trof er ook Frank Kletzsch uit Hamburg met wie je uitstekend plezier kunt hebben. Hij heeft een, wel heel speciale Valkyrie en helemaal customised. Zelfs met een compressor, een zeldzame verschijning in Europa. Grotendeels uit passie maar ook omdat hij bij een paar zware aanrijdingen betrokken is geweest en zijn lichaam grotendeels aan elkaar geschroefd zit. Zo heeft hij het stuur laten verhogen omdat hij daar dan het minste last van heeft.



De volgende dag kwamen John, Ron, Gijsbert, Marian, Hans, Leo, Jim en Stuccie aan en we hebben lekker kunnen genieten van koffie en taart. Weer een flink aantal nieuwe Valkyrie vrinden ontmoet, heel positief. Om 10:30 uur vertrokken we vanaf Gorredijk door het fraaie Fries/Groningse landschap naar Lauwersoog. Het was prachtig weer en Ivo had kans gezien om alle leuke- en attractieve binnendoor weggetjes met elkaar te verbinden. Geweldig gedaan, Ivo.


De lunch tussen de middag was in Lauwersoog waar we heerlijk op een terras in het zonnetje konden genieten. Het was weer een bijzonder mooi gezicht en al die Valkyries op de parkeerplaats hadden veel bekijks. Na diverse stops onderweg waren we om 16.30 uur weer terug in Gorredijk alwaar de BBQ snel aangestoken werd. Daar was ook Jan bij aanwezig. Zoals we inmiddels gewend zijn zou ik bijna zeggen was ook deze afsluiting weer tot in de puntjes verzorgd. Cella had een aantal heerlijke salades klaargemaakt en in notime konden we genieten van de nieuwe BBQ. Beide avonden was ook de moeder van Cella aanwezig; je kunt wel zien van wie Cella dat heeft. Na een heerlijke terugreis naar Den Helder en het Zuiden, de prachtige zonsondergang tegemoet. Ik wil Ivo en Cella bedanken voor deze tocht en BBQ en natuurlijk ook de vele andere Valkyrie rijders voor een heerlijke dag V

 

Klik op foto

Inzane Noorwegen

Met dank aan Ewald Gliszmann voor het fraaie verslag


Wat had ik graag erbij willen zijn om de trip naar Finland mee te mogen maken. Helaas mocht het vorig jaar niet zo zijn, maar toen bekend werd dat de 16de Europese Inzane bijeenkomst in Noorwegen werd gehouden, heb ik ons dus gelijk opgegeven. Hier moest ik heen…

Zondag t/m woensdag

Samen met mijn vrouw Petra, onze vrienden Erwin en Tatiana Olsthoorn (geen leden van VRCC Lowlands maar wel helemaal gek van motorrijden dus gingen ze mee) hebben we besloten vanaf onze woonplaats Maassluis tot Zeist over de snelweg te gaan en de overige kilometers alleen maar binnendoor te rijden. We vertrokken op zondagochtend om op woensdag de boot te nemen naar Oslo. Gemiddeld reden we 240km per dag, waardoor onze eerste overnachting in Emmen zou zijn. Vanuit Emmen reden we richting Duistland naar Hellwege (what’s in a name?) waarbij we uiteraard heerlijke “kaffee und kuchen” hebben genuttigd onderweg. Na de overnachting in Hellwege zijn we met het pontje de Elbe overgestoken om zodoende Hamburg te kunnen omzeilen. Ongeveer 40 km voor Kiel hebben we overnacht in Schülp bei Nortorf zodat we de volgende dag ruim op tijd bij de Color Line boot konden zijn voor de oversteek om 14:00h naar Oslo. Aldaar zagen we al een aantal leden van VRCC Italië en Duitsland staan. De Italianen op de motor, de Duitsers in de auto met de motoren op een trailer….


Donderdag

Vanuit Oslo reden we naar onze eindbestemming in Noorwegen, Vrädal. Zodra we Oslo uit waren zag je al de schoonheid van Noorwegen. Onze eerste stop was bij een klein huisje waar we heerlijk hebben geluncht mede omdat we onderweg de eerste spetters voelden.


Eenmaal aangekomen bij het Straand hotel in Vrádal werden we hartelijk ontvangen door Tommy en Anita (en andere leden van VRCC Norway waarvan ik de namen ben vergeten…?) de organisatoren van de meeting. Na het verkrijgen van de “goodiebags” en de sleutel van onze kamer hebben we, na het uittrekken van onze “raingear”, heerlijk in het zonnetje op het terras genoten van een biertje met andere VRCC leden en van het uitzicht op die prachtige machines. Het avondbuffet was werkelijk voortreffelijk. We hebben dan ook heerlijk gegeten. Tijdens het avondprogramma vernamen we van Stefan en Robert dat er een stel een behoorlijk ongeluk had gehad waarbij de bijrijdster opgenomen is in het ziekenhuis (hopelijk gaat het inmiddels beter met hen…, beterschap! (Noot webmaster: Andy en Bine)



Vrijdag

Na het fantastische ontbijtbuffet stond er een boottocht op het programma. Deze boot, de M/S Fram is eigendom van het hotel. Wij hadden al besloten deze dag (vrijdag) als rustdag te beschouwen. Gezien het weer op deze vrijdag dachten er meer er zo over. Een aantal die-hards hebben samen met Tommy nog één van de uitgezette routes (in de regen) gereden. Wij waren in ieder geval blij dat we deze (regen)dag op de boot zaten om te genieten van het uitzicht en de zakken chips die werden uitgedeeld door Anita. Ook tijdens de boottocht werd weer eens bevestigd wat een mooi land Noorwegen is. We keken dan ook uit naar de Ride Out van de volgende dag, maar eerst nog een heerlijk avondje met een livebandje, The No Problem Band. Oh ja…, Stef, bij de volgende keer de camera even omdraaien als je een foto van ons wilt nemen…😉





Zaterdag

Na wederom het fantastische ontbijtbuffet was er om 10:30h de “Grand Ride Out” informatie bijeenkomst. Hierin werd uiteengezet hoe en op welke manier er gereden zou worden. Overigens werden we bijgestaan door de enige motorpolitie agent van Noorwegen als we de berichten moeten geloven… Na de line-up langs de hoofdweg ging de Ride-Out naar het West-Telemark Museum in Eidsborg. De tocht naar het museum was meer dan geweldig. Uitzichten op prachtige meren en bossen, heerlijke wegen met haarspeldbochten, vergezichten, en enthousiaste mensen langs de weg die genoten van de meer dan 100 van die waanzinnig mooie motoren. Het gedeeltelijk buitenmuseum gaf een indruk hoe de Noren de afgelopen 400 jaar hebben geleefd. Zo kon je houten huizen binnengaan om hiervan een indruk te krijgen. Ook stond er een kerkje van rond het jaartal 1600 welke nog steeds in gebruik is. Omdat er weinig priesters zijn in Noorwegen worden de meeste kerkjes maar 3 keer per jaar bezocht. Deze priesters reizen namelijk door heel Noorwegen om het geloof in zulke kerkjes te verkondigen. Na weer een voortreffelijke geregelde lunch reden we naar Dalen. In Dalen staat het oudste hotel van Noorwegen. Na de historische uitleg van de hotelmanager en de groepsfoto reden we weer terug naar het Straand hotel in Vrädal.


Na weer een voortreffelijke dinerbuffet werd de president VRCC USA voorgesteld. Deze had voor de Ride Out een motor geleend en was net als de hotelmanager met ons meegereden. Tijdens het weekend was er de mogelijkheid om door alle aanwezigen de motor met de mooiste “paintjob” en mooiste motor “overall” te verkiezen. Deze 2 motoren mochten het gebouw binnenrijden. En ja, mooi waren ze! Als laatste werden de vrouwelijke bewakers van de dood, de Walkuren (in het Noors: Valkyries) die de Noorse God Odin dienen en meereden in de Ride Out nog even in het zonnetje gezet. Deze strijdgodinnen, die uiteindelijk bepalen welke van de strijders die zijn gesneuveld naar het Valhalla mogen, kregen allemaal een oorkonde als bedankje dat ze ons weer beschermd hadden tijdens de Ride Out. Na het bedanken van de organisatoren was dit fantastische weekend helaas weer voorbij.


Wij hebben er nog een weekje aan vast geplakt en genoten van het mooie land Noorwegen om vervolgens weer huiswaarts te keren zoals we ook gekomen waren. Zie onder voor nog wat foto’s en indrukken.


Ewald Gliszmann


Klik op foto