Op het eerste weekeinde van augustus werd een Treffen in Wenen gehouden dat zich slechts met superlatieven laat beschrijven. Er waren meer dan 270 deelnemers aanwezig met ruim 180 motoren. Afgezien van een groot contingent Duisters en Oostenrijkers waren nog 11 naties vertegenwoordigd, waaronder 20 enthousiaste deelnemers uit Polen.
Wij vertrokken al een week eerder om in Koblenz verder te trekken met de Engelsen, die bezig waren met een Europa-tocht. Na een verblijf in Regensburg kwamen we al op woensdag in het hotel ‘Am Sachsengang’ in Wenen aan. Daar werden we hartelijk welkom geheten door Einstein en Christine, die niets aan het toeval hadden overgelaten. Daags voordat het officiële Treffen begon waren er al een kleine 100 deelnemers gearriveerd. De accommodatie en organisatie waren voortreffelijk, dus de stemming zat er al meteen goed in. We werden ’s avonds door Peter & Christine meegenomen naar een eetgelegenheid in de omgeving: “Dass war billiger” en konden genieten van een maaltijd met enorme schnitzels. Niet nadat de bar in het hotel werd gesloten ging eenieder naar bed. De volgende dag besloten we met een groep op eigen gelegenheid Wenen te bezichtigen. Handig, zo’n dagkaart voor de U-Bahn. Voorwaar een prachtige stad met heel veel cultuur, terrasjes en sfeer. Die avond konden we van een maaltijd genieten aan de oever van de Donau (Insel) dat, mede door het prachtige warme weer veel weg had van een tropisch vakantieparadijs. Toen we naar het hotel terugkeerden, was de parkeerplaats al volledig bezet met Flats en stonden er her-en-der nog veel meer geparkeerd. Een prachtig gezicht. Vooral de twee Runes trokken veel aandacht. Natuurlijk was er ook een spectaculaire bike-lichtshow te bewonderen voor de liefhebbers. Nadat we veel vrienden en bekenden hadden begroet en gesproken, togen we de volgende dag wederom in groepjes Wenen in, ditmaal op de motoren. ’s Avonds was er een enorm feest met een uitgebreid buffet, uitstekende muziek van een C&W band, vuurwerk en veel drank. Er werd dan ook veel (tot op de parkeerplaats) gedanst en bijgepraat. Op zaterdag trokken alle motoren gezamenlijk door het Oostenrijkse landschap. De route was zodanig gekozen, dat we nauwelijks hinder ondervonden van ander verkeer. Deze dag stond volledig in het teken van de biker-wedding van Klaus & Veronica, die elkaar op een mooi plekje in het bijzijn van alle deelnemers en de burgerlijke stand het jawoord gaven, inclusief getuigen, een toespraak van de burgemeester en trouw aktes. Na van de lunch te hebben genoten, reden we naar een meer in de buurt om even uit te waaien. Die ‘heurige’ avond werden uiteraard trouwcadeaus overhandigd onder begeleiding van een Tiroler groep met de bekende dijenkletsers als hoofdthema. De volgende morgen was het alweer tijd om afscheid te nemen en wij vervolgden onze weg door Mariazell , Jaufenpass en de 111 door de Karnische Alpen en Timmelsjoch naar huis.
Het Oostenrijk Treffen van 2004 was het grootste- en beste VRCC evenement, dat ik heb meegemaakt. De organisatie en accommodatie waren, zoals gezegd, voortreffelijk. Het was een wederzien van vele vrienden en bekenden in een gastvrije sfeer. Het weer bleef onveranderd warm en zonnig, zodat we naast het Treffen naar hartelust door de bergen hebben kunnen rijden. Al-met-al, een onvergetelijke ervaring.
Beer # 7609