Visje happen

Visje happen in Lauwersoog

Met dank aan de reactie van John, die in deze tekst is opgenomen.

Op 1 september hebben we een visje kunnen happen bij Ivo en Cella waar we een heerlijke Valkyrieclub dag hebben gehad. Ik was de voorafgaande avond gearriveerd en het was er, zoals altijd erg gezellig en we gingen na middernacht naar bed. Zoals we weten staat bij huize Lepes gastvrijheid met hoofdletters geschreven.
Ik trof er ook Frank Kletzsch uit Hamburg met wie je uitstekend plezier kunt hebben. Hij heeft een, wel heel speciale Valkyrie en helemaal customised. Zelfs met een compressor, een zeldzame verschijning in Europa. Grotendeels uit passie maar ook omdat hij bij een paar zware aanrijdingen betrokken is geweest en zijn lichaam grotendeels aan elkaar geschroefd zit. Zo heeft hij het stuur laten verhogen omdat hij daar dan het minste last van heeft.



De volgende dag kwamen John, Ron, Gijsbert, Marian, Hans, Leo, Jim en Stuccie aan en we hebben lekker kunnen genieten van koffie en taart. Weer een flink aantal nieuwe Valkyrie vrinden ontmoet, heel positief. Om 10:30 uur vertrokken we vanaf Gorredijk door het fraaie Fries/Groningse landschap naar Lauwersoog. Het was prachtig weer en Ivo had kans gezien om alle leuke- en attractieve binnendoor weggetjes met elkaar te verbinden. Geweldig gedaan, Ivo.


De lunch tussen de middag was in Lauwersoog waar we heerlijk op een terras in het zonnetje konden genieten. Het was weer een bijzonder mooi gezicht en al die Valkyries op de parkeerplaats hadden veel bekijks. Na diverse stops onderweg waren we om 16.30 uur weer terug in Gorredijk alwaar de BBQ snel aangestoken werd. Daar was ook Jan bij aanwezig. Zoals we inmiddels gewend zijn zou ik bijna zeggen was ook deze afsluiting weer tot in de puntjes verzorgd. Cella had een aantal heerlijke salades klaargemaakt en in notime konden we genieten van de nieuwe BBQ. Beide avonden was ook de moeder van Cella aanwezig; je kunt wel zien van wie Cella dat heeft. Na een heerlijke terugreis naar Den Helder en het Zuiden, de prachtige zonsondergang tegemoet. Ik wil Ivo en Cella bedanken voor deze tocht en BBQ en natuurlijk ook de vele andere Valkyrie rijders voor een heerlijke dag V

 

Klik op foto

Inzane Noorwegen

Met dank aan Ewald Gliszmann voor het fraaie verslag


Wat had ik graag erbij willen zijn om de trip naar Finland mee te mogen maken. Helaas mocht het vorig jaar niet zo zijn, maar toen bekend werd dat de 16de Europese Inzane bijeenkomst in Noorwegen werd gehouden, heb ik ons dus gelijk opgegeven. Hier moest ik heen…

Zondag t/m woensdag

Samen met mijn vrouw Petra, onze vrienden Erwin en Tatiana Olsthoorn (geen leden van VRCC Lowlands maar wel helemaal gek van motorrijden dus gingen ze mee) hebben we besloten vanaf onze woonplaats Maassluis tot Zeist over de snelweg te gaan en de overige kilometers alleen maar binnendoor te rijden. We vertrokken op zondagochtend om op woensdag de boot te nemen naar Oslo. Gemiddeld reden we 240km per dag, waardoor onze eerste overnachting in Emmen zou zijn. Vanuit Emmen reden we richting Duistland naar Hellwege (what’s in a name?) waarbij we uiteraard heerlijke “kaffee und kuchen” hebben genuttigd onderweg. Na de overnachting in Hellwege zijn we met het pontje de Elbe overgestoken om zodoende Hamburg te kunnen omzeilen. Ongeveer 40 km voor Kiel hebben we overnacht in Schülp bei Nortorf zodat we de volgende dag ruim op tijd bij de Color Line boot konden zijn voor de oversteek om 14:00h naar Oslo. Aldaar zagen we al een aantal leden van VRCC Italië en Duitsland staan. De Italianen op de motor, de Duitsers in de auto met de motoren op een trailer….


Donderdag

Vanuit Oslo reden we naar onze eindbestemming in Noorwegen, Vrädal. Zodra we Oslo uit waren zag je al de schoonheid van Noorwegen. Onze eerste stop was bij een klein huisje waar we heerlijk hebben geluncht mede omdat we onderweg de eerste spetters voelden.


Eenmaal aangekomen bij het Straand hotel in Vrádal werden we hartelijk ontvangen door Tommy en Anita (en andere leden van VRCC Norway waarvan ik de namen ben vergeten…?) de organisatoren van de meeting. Na het verkrijgen van de “goodiebags” en de sleutel van onze kamer hebben we, na het uittrekken van onze “raingear”, heerlijk in het zonnetje op het terras genoten van een biertje met andere VRCC leden en van het uitzicht op die prachtige machines. Het avondbuffet was werkelijk voortreffelijk. We hebben dan ook heerlijk gegeten. Tijdens het avondprogramma vernamen we van Stefan en Robert dat er een stel een behoorlijk ongeluk had gehad waarbij de bijrijdster opgenomen is in het ziekenhuis (hopelijk gaat het inmiddels beter met hen…, beterschap! (Noot webmaster: Andy en Bine)



Vrijdag

Na het fantastische ontbijtbuffet stond er een boottocht op het programma. Deze boot, de M/S Fram is eigendom van het hotel. Wij hadden al besloten deze dag (vrijdag) als rustdag te beschouwen. Gezien het weer op deze vrijdag dachten er meer er zo over. Een aantal die-hards hebben samen met Tommy nog één van de uitgezette routes (in de regen) gereden. Wij waren in ieder geval blij dat we deze (regen)dag op de boot zaten om te genieten van het uitzicht en de zakken chips die werden uitgedeeld door Anita. Ook tijdens de boottocht werd weer eens bevestigd wat een mooi land Noorwegen is. We keken dan ook uit naar de Ride Out van de volgende dag, maar eerst nog een heerlijk avondje met een livebandje, The No Problem Band. Oh ja…, Stef, bij de volgende keer de camera even omdraaien als je een foto van ons wilt nemen…😉





Zaterdag

Na wederom het fantastische ontbijtbuffet was er om 10:30h de “Grand Ride Out” informatie bijeenkomst. Hierin werd uiteengezet hoe en op welke manier er gereden zou worden. Overigens werden we bijgestaan door de enige motorpolitie agent van Noorwegen als we de berichten moeten geloven… Na de line-up langs de hoofdweg ging de Ride-Out naar het West-Telemark Museum in Eidsborg. De tocht naar het museum was meer dan geweldig. Uitzichten op prachtige meren en bossen, heerlijke wegen met haarspeldbochten, vergezichten, en enthousiaste mensen langs de weg die genoten van de meer dan 100 van die waanzinnig mooie motoren. Het gedeeltelijk buitenmuseum gaf een indruk hoe de Noren de afgelopen 400 jaar hebben geleefd. Zo kon je houten huizen binnengaan om hiervan een indruk te krijgen. Ook stond er een kerkje van rond het jaartal 1600 welke nog steeds in gebruik is. Omdat er weinig priesters zijn in Noorwegen worden de meeste kerkjes maar 3 keer per jaar bezocht. Deze priesters reizen namelijk door heel Noorwegen om het geloof in zulke kerkjes te verkondigen. Na weer een voortreffelijke geregelde lunch reden we naar Dalen. In Dalen staat het oudste hotel van Noorwegen. Na de historische uitleg van de hotelmanager en de groepsfoto reden we weer terug naar het Straand hotel in Vrädal.


Na weer een voortreffelijke dinerbuffet werd de president VRCC USA voorgesteld. Deze had voor de Ride Out een motor geleend en was net als de hotelmanager met ons meegereden. Tijdens het weekend was er de mogelijkheid om door alle aanwezigen de motor met de mooiste “paintjob” en mooiste motor “overall” te verkiezen. Deze 2 motoren mochten het gebouw binnenrijden. En ja, mooi waren ze! Als laatste werden de vrouwelijke bewakers van de dood, de Walkuren (in het Noors: Valkyries) die de Noorse God Odin dienen en meereden in de Ride Out nog even in het zonnetje gezet. Deze strijdgodinnen, die uiteindelijk bepalen welke van de strijders die zijn gesneuveld naar het Valhalla mogen, kregen allemaal een oorkonde als bedankje dat ze ons weer beschermd hadden tijdens de Ride Out. Na het bedanken van de organisatoren was dit fantastische weekend helaas weer voorbij.


Wij hebben er nog een weekje aan vast geplakt en genoten van het mooie land Noorwegen om vervolgens weer huiswaarts te keren zoals we ook gekomen waren. Zie onder voor nog wat foto’s en indrukken.


Ewald Gliszmann


Klik op foto

Raalte weekend

Vanmiddag terug gekomen van een weekendje Raalte met de Valkyrieclub. De lokatie was Hotel Inn Salland. Samen met Ron Polet en Leo Een hele mooie lokatie. Valkyrie eigenaars uit meerdere landen (Belgie, Engeland, Wales, Duitsland en Nederland) waren allemaal naar Raalte gekomen voor een weerzien van veel oude bekenden.

Na een gezellige vrijdagavond was het zaterdagmorgen na het ontbijt met zijn allen op pad om een mooie uitgezette tourrit te rijden. Het weer was gelukkig uitstekend. Ondanks dat de groep redelijk groot was lukte het de organisatie toch prima om alles netjes bij elkaar te houden. Tussen de middag was er een boottocht en aanvullende lunch bij Giethoorn in restaurant de Otterskooi. Zo,n 1,5 uur rondvaart door de mooie Weerribben en daarna een prima verzorgde uitgebreide lunch.

’s Middags nog een mooi stukje rijden en daarna om een uur om half 5 weer terug in het Hotel waar de barbeque al klaar stond voor de avondmaaltijd. Heerlijk en zeer uitgebreid was het. Vanmorgen na het ontbijt heel wat handen geschud van de deelnemers en een woord van dank naar de organisatie die dit weekend uitstekend georganiseerd hebben. Iedereen een fijne terugreis gewenst en om een uur of 9 op de motor naar Den Helder voor een voorspoedige terugreis. Leuke mensen leren kennen na een heel fijn Flat-6 weekend.

John Wester & Ron Polet

Het weekend in Raalte mag geslaagd genoemd worden. Een goede sfeer, een top locatie maar vooral een leuke groep enthousiastelingen (38 personen sterk, met 33 motoren waarvan volgens mij 29 Valks, en geen twee dezelfde!).
Lekker eten, een mooie rit met een gezellig intermezzo in Giethoorn. Geen party maar twee gezellige babbelavonden waar de nodige sterke verhalen over de tafel zijn gegaan. De foto’s geven de sfeer goed weer, denk ik. En leuk om een aantal ‘nieuwe’ Valkrijders van de Dutch Valkyrie Group te kunnen begroeten!

Jos Knols


Klik op foto onder voor het album

 

Ritje met Dutch Valkyrie Group/Riders

Op deze zonnige 1 oktober met maar liefst 25 graden werden Hans, andere Hans, Ludo en Beer hartelijk ontvangen op een mooi erf in Soest met cake en koffie door de DVR-crew.
Het was de eerste Dutch Valkyrie Riders koffie bijeenkomst. Al snel ontstond er een geanimeerd gesprek over, hoe kan het anders, de Valkyries die er geparkeerd stonden. 10 fraaie exemplaren en een GW.
We vertrokken vervolgens voor een tocht door de Noordelijke rand van de Veluwe. Het was een fraaie route van bijna 100 km door afwisselende landschappen langs boerderijen, bos en heide via Nijkerk, Voorthuizen, Gasteren en Ermelo weer terug. Geweldige natuur in herfstkleuren.
Prima keuze en in een lekker tempo voorgereden.
Terug in Soest was er nog en drankje en werden er foto’s van deze speciale gelegenheid genomen.

Ik wil de Dutch Valkyrie Riders hartelijk danken voor deze gezellige dag en fraaie rit. Super allemaal.

Want voor degenen die verhinderd waren, je hebt echt wat gemist. En je kent het motto: Een Valkyrie (en zeker JOUW Valkyrie) hoort op de weg thuis en niet in de garage of op het internet.

Tenslotte hoop ik, sterker ik ben er van overtuigd dat deze ontmoetingen nog lang en vaak wederzijds voortgezet zullen worden.

Klik op foto onder voor het album

Herfstrit van Popeye

 

 

Er was een mooie rit geregeld voor zondag 17 september. Er hadden zich in eerste instantie 8 mensen aangemeld of via de VRCC-website of op FB maar er was een afmelding van De Kameleon omdat de regen daar met bakken uit de lucht kwam. De dag begon ook in Boxmeer een beetje regenachtig waardoor er een paar mensen aankwamen met een regenpak aan. Zelfs Pascal kwam helemaal uit Zwolle om mee te gaan. Verder waren Hans, Ludo, Sander, Gerard, Jacqueline en ikzelf van de partij. 
Vanuit Boxmeer ging het richting Well waar de route van zo`n 250 km werd opgepikt om via kleine plaatsjes in Duitsland zo naar de achterhoek te gaan. Via de veerpont in Vierlingsbeek, op verzoek van de enige dame, van Bergen naar Well langs de Maas naar Duitsland. Na 2,5 uur gestopt om wat te eten, wat anderhalf uur in beslag nam, LOL. We stapten weer op onze motoren en gazzerop. In de achterhoek werd het steeds warmer en ook wat drukker op de weg.  Nog ff in het kleinste plaatsje van Nederland met stadsrechten, Bronckhorst een ijsje genuttigd en hier werd door de 2 Riders uit Limburg afscheid genomen omdat ze die dag nog andere bezigheden hadden. Ook Pascal vertrok even later weer richting thuishaven en met zijn vieren hebben we de rit nog gedeeltelijk afgemaakt en in de buurt van Kleef werd er door de rest nog ff wat gas gegeven om toch nog voor het donker thuis te zijn. Al met al toch weer een gezellige dag gehad en hopelijk tot een volgende keer in eventueel een ander gedeelte van ons kleine kikkerlandje.

Popeye

 

Voor foto’s, klik hier

 

Inzane Finland en Noordkaap

Verslag Scandinavië trip door Jenneke

Op maandag 26 juni vertrekken Romy en Ludo, Hans, Sander, Gerard en Jenneke bepakt en bezakt richting Scandinavië. Onze eerste overnachting is in Duitsland, Bashorst. En de tweede overnachting in Angelholm in Zweden. Op de derde dag van onze trip treffen we Anthony, Robert en Stef in de haven van Stockholm. Daar pakken we de nachtboot naar Turku in Finland. Finse tijd 06.00 uur (de klok mocht een uurtje vooruit) schuiven we aan aan een heerlijk en uitgebreid ontbijtbuffet op de boot. Met het buikje vol gaan we op pad en rijden via een mooie route naar Ikaalinen. Hier vindt het 15de Inzane treffen plaats. We treffen er veel nieuwe Valkyrierijders, maar zien ook bekende gezichten zoals Pia en Lasse uit Finland. Het was een erg gezellig treffen waarbij Jenneke een mooie prijs in ontvangst mocht nemen voor de lady-driver met de verst afgelegde afstand.
Na het 15 de Inzane treffen rijden we met z’n negenen verder door Finland naar het hoge Noorden. We brengen de kerstman een bezoekje in zijn eigen village in Rovaniemi in Lapland. Ook passeren we hier de Poolcirkel. Dat wil zeggen, de plaats waar de Poolcirkel 20 jaar geleden lag. De Poolcirkel ligt nu 4 km verder noordwaarts omdat de magnetische Noordpool verschuift. Ook zien we daar de eerste rendieren, naast de mannetjes dragen ook de vrouwtjes een enorm gewei.
We reizen verder naar het Noorden en komen op dag 9 aan op de Noordkaap, het meest noordelijke puntje van het Europese continent. Het is er hartstikke mistig, helaas zien we niets van de klif van 307 meter hoog die in zee verdwijnt en wat het enige stuk land tussen jou, de Noordpool en eilandengroep Spitsbergen is. Wel zien we het belangrijkste symbool van de Noordkaap, de Nordkapp Globe. Daarna verder door de Lofoten, een eilandengroep voor de kust van de provincie Nordland in het noorden van Noorwegen.
We worden getrakteerd op een ongekende eilandenpracht, magisch mooi, een ware sprookjeswereld. Meer zuidelijk rijden we op dag 15 de Atlantic Road. Deze route is al meerdere malen uitgeroepen tot de mooiste toeristische route ter wereld. De Storseisundbrug is een echte bezienswaardigheid en het is heel apart om erover heen te rijden. Helaas moeten we hier afscheid nemen van Anthony, de koppelingsplaten van zijn motor hebben het begeven en er zijn geen onderdelen op korte termijn verkrijgbaar. Wij rijden verder en op dag 16 staat de Trollstigen op het programma. Dit is één van de bekendste panoramische routes in Scandinavië. Het is een weg vol haarspeldbochten en bergtoppen die je werkelijk moet zien om te geloven. Trollstigen is een onderdeel van de weg nummer 63 die loopt van Åndalsnes tot voorbij Geiranger iets zuidelijker. Op dag 17 staat een boottocht op het programma. Deze brengt ons van Kaupanger naar Gudvangen.
We varen in ongeveer drie uur door het smalle, majestueuze Nærøyfjord en worden getrakteerd op vele watervallen met vrije watervallen tot 840 meter. Ook passeren we verschillende idyllische dorpjes, waarvan sommige geen wegverbinding hebben en alleen per boot bereikbaar zijn. Dag 19 zou een rustdag moeten worden. Maar niet voor Gerard en Stef want zij klimmen en klauteren over de soms spekgladde rotsen helemaal naar de Kjeragbolten. Een iconische Noorse wandeling, niet in de laatste plaats vanwege zijn fascinerende ronde rotsblok, Kjeragbolten, ingeklemd tussen twee hoge bergwanden op 1.000 meter hoogte.Chapeau voor de beide mannen!Tijdens onze reis genieten we van de fantastische ritten van onze roadmaster Stef die weer alles tot in de puntjes heeft voorbereid. We slapen in luxe hotels en in piepkleine houten hutjes zonder wc,douche en stromend water, in onze eigen slaapzak en opblaaskussen. We nemen tig ferries en rijden tientallen kilometers door tunnels waarbij er in een tunnel zelfs twee grote rotondes lagen. Na ruim 7.500 km in drie weken nemen we afscheid van elkaar en kunnen we gaan nagenieten van een fantastisch avontuur door het mooie Scandinavië. Voor het album

Bedankt voor je relaas, Jenneke

 

Klik op foto

 


Paasparty Bikers Best

Op deze half bewolkte dag togen Sander en ik naar Bikers Best om op de Paasparty de Valkyrie/F6C te promoten. John had aangeboden om op onze stand zijn voorraad Valkyrie accessoires voor een stuntprijs aan te bieden en dat deden we natuurlijk maar al te graag.
John had ook een fraaie zwarte F6C te koop staan. De party werd goed bezocht en weldra konden we weer bijkletsen met Valkyrie Riders uit Nederland, België en Duitsland. Gezellig.
Er was veel belangstelling voor onze Valkyries, ook onder de GW populatie. Alles was weer perfect georganiseerd, veel mooie motoren, de ambiance was uitstekend, eten en drinken voor een ouderwetse prijs en goede sfeer. Later kwam ook Ivo uit Gorredijk even kijken of er iets van zijn gading bijzat. Zoals jullie weten heeft hij vorig jaar in Houffalize een ernstig ongeval gehad. Gelukkig is hij op tijd van zijn motor afgesprongen en had hij zelf geen blijvend letsel maar Colin, die achter hem reed, heeft de onderkant van zijn motor gezien toen die een paar meter door de lucht zweefde. Hij kon met zijn motor wel naar huis rijden maar zo ieyts gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Ik hoorde ook dat Rijk een andere motor had gekocht, een Kawasaki 1000cc. Sander gaat met 8 anderen naar Inzane Finland en zij plakken er een tocht van in totaal 3 weken naar de Noordkaap aan vast. Dat wordt natuurlijk een geweldige trip en ik ben reuze benieuwd naar foto’s en ervaringen. Een andere groep Benelux Riders gaat naar Torino in Italië voor een Treffen en die zullen ook veel plezier hebben. Volop Benelux Valkyries door heel Europa.
En zo hoort het ook.
Omdat er aan het einde van de dag regen werd voorspeld, zijn we rond 15:00 weer huiswaarts gereden en hebben het droog gehouden. LOL.
Ik wil Sander bedanken voor zijn inzet en gezelschap. Super.
En natuurlijk Karin en John voor de gastvrijheid en deze mooie motordag. Wij hebben ervan genoten en dat kunnen ze ons niet meer afpakken..

Beer#7609

 

 

Klik op foto


VRCC UK Birthday Bash

Na een jaar uitstel vanwege COVID was het nu zover. Van 30 augustus t/m 4 september vierde de UK Chapter haar 20-jarige bestaan in hotel Vayamundo in Houffalize. Deze schitterende locatie was gekozen omdat de accommodatie in België aanzienlijk goedkoper was dan in de UK. In tegenstelling tot EU Treffens, die van vrijdag tot zondag duren, begon deze viering op woensdag voor de Engelsen en ‘early birds’ en zij vertrokken weer op maandag. Ik vertrok op donderdag samen met Hans, Sander, Ludo en Romy en, nadat we via de A2 in België waren aangekomen, namen we nog voor Luik een klimmende- en bochtige route binnendoor naar Houffalize. Het was prachtig weer, 25 graden in de volle zon en we hadden dan ook veel plezier over alleen maar ‘kronkel’ wegen door de Ardennen. Ook de Belgische brandstofprijzen kwamen prettig over, super was er zo’n 45 cent goedkoper dan in Nederland. In Houffalize aangekomen, werden we door Ingrid, Yvonne en natuurlijk Dianne hartelijk welkom geheten en voorzien van een T-shirt met Bash-opdruk en welkomstdrankje. Super gedaan, dames! Het was een gezellig weerzien met vele vrienden en bekenden uit Wales en Engeland, Benelux, Duitsland en zelfs Günie en Petra uit Oostenrijk waren van de partij. Er waren 130 deelnemers aanwezig met 80 Valkyries, de een natuurlijk nog fraaier dan de andere. Cella had haar nieuwe NC750X (met Dual Clutch Transmission – DCT) bij zich en Romy een Vulcan. Ook Ian, een van de oprichters van de UK Chapter die ik al zeker 15 jaar niet meer had gezien, was weer aanwezig. Tijdens een bezoek aan de Daytona bikeweek kwamen zij in aanraking met de US Valkyrie community en startten toen hun eigen Chapter in de UK. Na de afhandeling door de Club- en hotelreceptie parkeerden we de motoren in de ruime ondergrondse garage. De avond werd met veel plezier tot in de late uurtjes doorgebracht. Op vrijdag werd er een gezamenlijke tocht gereden, die door Stef weer uitstekend was georganiseerd. Ivo ging tijdens de heenreis ‘rodeo’ met zijn Valkyrie. Hij belandde met zijn voorwiel in een groot gat in het wegdek en de motor steigerde waardoor de onderkant van achteren was te zien. De rijder werd gelanceerd en landde naast zijn motor op de grond. Gelukkig had hij, afgezien van spierpijn en de schrik, geen letsel. Alleen zijn helm vertoonde een scheur. Ook zijn motor bleek, wonderbaarlijk genoeg na inspectie niet erg veel schade te hebben en hij kon verder rijden.

De lunch werd na een prachtige- en ‘scenic’ rit gebruikt in de Bison Ranch in Orchimont. Op een afgelegen plaats stond daar zowaar een kudde Bisons en was er door de eigenaar een ‘Western’ dorpje met Saloon, Teepees, drugstore en accommodatie gebouwd.

 
 
 
 
Omdat de op weg ernaartoe veel grind lag, kon je de motor veilig verderop parkeren en je laten ophalen met een huifkar. We lieten ons een echte bison hamburger goed smaken en er werden natuurlijk heel veel foto’s genomen van deze bijzondere locatie. Geweldig, Stefan, om ons hier naartoe te brengen. Terug in het hotel konden we ons opfrissen en gingen na het diner een hele gezellige avond tegemoet. Dave, de fameuze Belgische gitarist/zanger/muzikant was wederom gevallen voor de charmes van Josette en zij had hem weten te contracteren voor de vrijdagavond. Zijn partner en hij vonden het zo leuk dat ze het hele weekend bleven. Onnodig te vermelden dat hij na middernacht en een paar borrels, pas echt op toeren kwam en weer een spetterend optreden ten gehore gaf. We hebben ons kostelijk met zijn muziek vermaakt op de dansvloer.

Zijn show werd voorafgegaan door een HAKA optreden waar Bobbie op de hak genomen werd, verzorgd door Colin en uitgevoerd door een 15-tal Lowlands leden. Alles volgens het ritueel en met strijdkleuren op. We hadden er serieus op geoefend, LOL. Grote hilariteit alom, natuurlijk. De volgende dag regende het en de meeste gasten brachten de dag door met een wandeling of een tochtje door de stad. Ivo ging samen met Anthony in Luik een andere helm kopen. Die twee zaten op dat gebied op dezelfde golflengte. s ‘Avonds werd er door het hotel een BBBQ georganiseerd, helaas nog steeds in de regen. Dat weerhield ons er niet van om weer twee sketches op te voeren. Bobbie had zijn ‘Bobbie’s Angels’ de laatste jaren verwaarloosd en ingeruild voor jongere dames, die hem assisteerden met het organiseren van meetings. Dat werd hem nu door Dianne, Leita en Rosanne ingepeperd en hij moest zijn gelofte hernieuwen. Daarna werd er een Lancaster act opgevoerd door 8-koppige bemanning. Uiteraard met leren kapjes uit die tijd. Ik had dat eens gezien in de officiersmess van de vliegbasis. Vier ervan fungeerden als RR Merlin motoren, kregen propellers en moesten het geluid van een motor nabootsen. De rest bestond uit wingcommander Bobbie als ‘captain’ met bijbehorende pet en checklist, engineer Dianne met gereedschap, Stef als navigator met kaart en Colin als ‘tailgunner’ met waterpistool. Na het opstarten en tijdsens de vlucht gebeuren er dan allerlei ‘nood’ situaties die door de crew op een hilarische manier worden opgelost. De apotheose bestond uit het afwerpen van een Dambuster bom, die bestond uit een kartonnen bomlichaam met als sub munitie 4 met water gevulde ballonnen. Na de noodzakelijke dweilbeurt was het hoog tijd voor de disco van Colin en het werd alweer heel gezellig en druk op de dansvloer. Op zondag na het ontbijt namen we afscheid van onze UK-vrienden en reden met droog en zonnig weer huiswaarts. De meeste Engelsen zouden op maandag naar Calais rijden om de tunnel te nemen. Ik wil Bobbie en zijn crew hartelijk danken voor deze gezellige bijeenkomst en 20-jarige UK Chapter verjaardagsfeestje. En Stef en Colin & Ingrid voor het faciliteren in België. We hebben allemaal geweldig genoten van het weerzien, sterke verhalen verteld en plannen gemaakt voor de toekomst.

 

Beer#7609


Klik op foto

Zwitserland Treffen

Ik kreeg de ‘eer’ van Beer(tje) omdat ik de enige lady was van onze club, om een verslag over Inzane 2020-2022 Zwitserland te maken. Het was de eerste keer dat we naar een Inzane vertrokken met onze “baby” in de bus. Dit was voor ons even moeilijk omdat wij vonden dat dit voor ‘oude’ mensen was. Zo kunnen we toch genieten van onze Valk ter plaatse en kan Dirk zijn energie sparen. We vertrokken om 4.00 uur richting Lesin om daar om 14.15 aan te komen. Ivo en Ro waren al ter plaatse van de dag voordien. Ze hadden er samen al een kleine roadtrip op zitten. Zoals gewoonlijk trok Dirk eerst even langs de bar terwijl ik ons ging inschrijven en onze goodybag in ontvangst nam. Daarna lekker douchen en uitpakken. Later kwamen Stef en Anthony aan. Anthony was een dagje eerder vertrokken vanuit Tsjechië om met Stef samen te smelten in het Zwarte Woud. Nu was onze bende al compleet. Het weer was ondertussen 360 graden gedraaid. Van lichte- tot echt stortregen naar volle zon. Ons weekend mag beginnen. Jihaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!! s Avonds nog een beetje verbroederd en was er een Chapter meeting om 19.00 uur. Niet alle Presidents waren aanwezig dus werd deze op zaterdagavond even overgedaan. Na een goede nachtrust konden we kiezen uit 3 routes en wij kozen voor de 4de optie (lol) “the very special roadmaster Stefs routeke “. Uit ervaring weten we dat deze altijd super zijn.

En inderdaad wij reden van de ene col naar de andere, de ene nog mooier dan de andere (voor meer uitleg vraag Stefke). ‘s Middags hadden we een lunch stop boven op nen berg natuurlijk. Daar hebben we de beste, zuiverste koemelk ooit gedronken. We zaten dan ook “on the top of the world” (of toch bijna). Wie ooit Zwitserland nog eens bezoekt moet zeker deze plaats bezoeken. De toiletten zijn letterlijk in de koeienstal. We hebben wat afgelachen daar. Na een zalige rit kwamen we om 17.00 u terug aan in ons hotel. Douchke, nog even chillen buiten op de bank en gaan eten. Eten was super, de muziek iets minder. Het was zoiets in die aard van Oostenrijk misschien zelfs nog erger. Ik vond het eerder “rusthuis” muziek. In ieder geval niks voor mij maar iedereen zijn goesting want er werd wel op gedanst. Dan maar terug naar buiten waar we ons nog goed geamuseerd hebben met de betere muziek uit de soundbar van Ivo. Na weer een nachtje slapen en een heerlijk ontbijt stond er een gezamenlijke rit op het programma. Ze hadden te weinig Marchals daarom werden Stef en Anthony gedoopt tot ‘marchal of the day’. No problem for our guys they are used to that. We vertrokken rond 9.00 u met ongeveer 100 motoren. Het vertrek verliep vrij vlot. De eerste stop was rond de middag. We kregen daar heerlijke soep met brood en een drankje Meer moet dat niet zijn, het was echt heeeel lekker. Daarna reden we met de hele ploeg verder om rond 14.30 even halt te houden om iets te drinken. Ro en wij besloten verder te rijden richting Montreux om via de boulevard en een heel stuk langs Lac leman terug binnen door naar ons hotel te rijden. It was heaven zooooooooooo mooi.
Stef en Anthony moesten bij de rest blijven want de ploeg had hen echt nodig (zo bleek later letterlijk) De herder had blijkbaar zijn schapen niet in het oog want hij speelde ze allen kwijt. Hoe je dat doet is voor ons nog steeds een raadsel. Natuurlijk was onze roadmaster Stef er om dit “kleine” probleem op te lossen. De groep stopte nog even aan een heel mooie waterval die wij de dag voordien al gezien hadden. Om 19.00 u was het prijsuitreiking, kort en bondig. 14 landen waren er aanwezig en ongeveer 140 motoren. De Thorhammer werd doorgegeven aan Finland. Daarna eten en muziek. Live band van 2 personen echt goeie muziek maar hun pijp was al uit voor dat wij op dreef konden komen. Toch nog lekker gedanst en verzusterd met mijn Italiaans en Tsjechisch maatjes (hé boys). Fray en Fifi hebben op de dansvloer nog wat samen geswaffeld met hun gekregen koeienbel, echt goed gelachen. Het was top maar wat kort. Op zondag lekker ontbeten en om 8.00 vertrokken Stef, Ro en Ivo richting huis en Anthony naar zijn werk in Tsjechië. Wij reden door naar Belonga Mick in Frankrijk. Een Engelse valkrijder die daar een chambre d’hotes heeft. Daar verbleven we nog 3 nachten. We werden heel hartelijk ontvangen, super gegeten en heel mooi gereden.
Op maandag was ik jarig en kreeg ik zelfs een cadeautje en taart van hen, zo lief. Mick heeft ons die dag op sleeptouw genomen en heeft ons de mooiste plekken uit de streek laten zien. Ook de historische plaats Oradour-sur-Giane een dorp met een gruwelijk verleden in WOII. Deze werd helemaal platgebrand en de dorpelingen werden allen vermoord. Bleek later dat het dan nog het verkeerde dorp was. Kippenvel moment om nooit te vergeten. Op dinsdag deden we een ritje op ons zelf om op woensdag richting huis te rijden. Mick is echt een aanrader. Dit was echt één van de mooiste weken in jaren voor ons. Had er echt een beetje bang voor want was mee als enige lady. Mijn stapel boekjes die ik bij had, bleven onaangeroerd, dat zegt genoeg Ik voelde me echt “one of the guys “, daarvoor wil ik hen echt nog eens bedanken. Dus tot slot het was een mega, bangelijk, topweekend en week. De afwezigen hadden ongelijk. SEE YOU IN FINLAND!!!!!

Door Josette, waarvoor hartelijk dank

 

Klik op foto

Ouderwets Gezellig Samen Toeren Rit

Op 19 juni organiseerden Gerard en Jenneke weer een ouderwets gezellig samen toeren-rit. Het was vanwege de Corona virus restricties immers ruim 2 jaar geleden, dat er weer in groepsverband werd gereden. Het werd dan ook een zeer geslaagde dag met Romy & Ludo, Eric, Hans, Pascal, Steef, Stef, Hans & Sien, Bolle, Herman en Martin. Martin had ook meegeholpen aan het uitzetten van de rit! We hebben heerlijk samen gereden door het Limburgse en Brabantse land en iedereen vond het leuk om samen weer ‘gekacheld’ te hebben op de Nederlandse binnenwegen. Ik wil Gerard en Jenneke, Valkyrie Riders van het eerste uur, hartelijk danken voor deze fijne- en gezellige dag.

 

Beer#7609

 

 

Klik op foto